Uzun süredir yazamadım, blogger kariyerim başlamadan bitecek sandım.Zaten 2-3 izleyicim var bloga başlar başlamaz da ara verince tamam dedim bitti bu blog işi.Ama yıkılmadım ayaktayım falan filan.
Öyle modlardayım ki anlatamam.Kah Anadolu'dan İstanbul'a yeni gelip Haydarpaşa'nın duvarlarına bakan bıyıkları yeni terlemiş delikanlıyım, kah annesi kanser babası verem kız kardeşi motor olup da ev geçindirmeye çalışan Emrah'ım, kah..ımm...buraya örnek bulamadım.Kah Lilith'im işte.
Onu bunu bırak da ev geçindirmek cidden zor işmiş ya, lan iki poşet birşey alıyorsun marketten bir bakıyorsun 50 lira tutmuş.Daha faturaları var kirası var osu busu var atamızdan yadigar bizde ata barı var da o bile çözüm değil yani, anlayacağın durum o kadar vahim.Ama işte arkadaşlar yurdun giriş saatinden yakınıp geri dönerken sen geceye devam ettiğinde bütün acısı çıkıyor, yiğidi öldür hakkını yeme.Psikopat mısın oğlum, yiğidi niye öldüreceksin?
Böyle kafama göre de düzenledim çohoş oldu odam kırmızı-siyah.Oh mis.Daha eksiklerim var tabi ama toparlıycaz işte(bak yine ev hanımı gibi konuşmaya başladım, şu cümlenin tam da şurasına "hayırlısıyla" desem tam ev kadını ya bi mücevher kasasını andıran hiçç güzel durmadığı halde üst üste takılmış altın bileziklerim eksik yani, onlar da olsa ev hanımıyım)Dekorasyon olayını böyle hallettim halletmesine de öldüm resmen.Duvarlarımı ben boyadım, dolabımı da.Rafları yapışkanlı mobilya kağıdıyla kapladım.Duvar kağıdı yaptım bir duvarı, gerçi bir arkadaşla beraber yaptık onu o kadar da ben yapmış sayılmam.Ama tek meziyetim vefasızlık değilmiş bunu görmüş oldum.Yemek konusunda da öyle, güya öğrenci evi ama daha taşınalı 1 ay olmadı evde 3 kere mantı pişti, ben açtım haa hazır değil yani yanlış olmasın.
İyisi mi siz oğlunuza alın beni, bana bu Med-cezir'den hayır yok zaten.Tiramisu da yapabiliyorum zaten, mantı da açarım.Badana boya işlerine de bakarımDikişten de anlarım az çok.Geçen gün bezelye de yaptım.Aaa ama bak bir de çok güzel su kaynatırım bak bildiğin gibi değil.
Neyse ben gidip biraz daha çikolata yiyeyim, beni özleyin anacım(bu cümleyle birlikte 90larda çocuk oldum bak yine)
Eline sağlık yahu ben de kendimi bir şey yapabiliyor sanıyordum! :)
YanıtlaSil~3. izleyicin Leah
Ev mi satın aldınız.. Hayırlı uğurlu olsun. Hem de hamarat olduğunu anleamış olduk yazılarından.
YanıtlaSilLeah; sağol canım ya ama itiraf etmeliyim arkadaşları eve çağırıp yemek yaptığım gün kendimi yemekteyiz'de gibi hissettim.mantının hamurunu açıyorum ordan tiramisunun kakaosunu serpiyorum sonra havuçlu topların küçük küüçük yuvarlanıp hindistan cevizine batırılması gerektiği ve bu işlemin benim yarım saatimi alacağı geliyor aklıma.delirmiştim anlayacağın.
YanıtlaSilProfesör; ev almadım :) henüz 18 yaşındayım ben.ayrı eve çıktım sadece, üniversite nedeniyle şehir değişikliği olunca.hamarat...hmm sanırım evet evet sayılabilirim :)